Pruimkopparkiet

De pruimenkopparkiet is een gezellige en luidruchtige soort met een reeks rauwe oproepen. De gebruikelijke vlucht- en contactoproep is tuink? zo nu en dan herhaald. De vlucht is snel en de vogel draait en draait vaak snel. Het maakt lokale bewegingen, voornamelijk gedreven door de beschikbaarheid van het fruit en de bloesems waaruit het dieet bestaat. Ze voeden zich met granen, fruit, de vlezige bloembladen van bloemen (Salmalia, Butea) en plunderen soms landbouwgronden en boomgaarden. Het broedseizoen in India is voornamelijk van december tot april en juli tot augustus in Sri Lanka. Vrijage omvat het wrijven van rekeningen en het voeden van verkering. Hij nestelt in gaten, door het paar uitgesneden, in boomstammen en legt 4-6 witte eieren. Het vrouwtje lijkt alleen verantwoordelijk te zijn voor incubatie en voeding. Ze slapen samen. In gevangenschap kan het leren piepjes en korte fluitende deuntjes na te bootsen en kan het heel goed praten. Neoaulobia psittaculae, een ganzenmijt, is beschreven van de soort. Een soort Haemoproteus, H. handai, is beschreven uit bloedmonsters van de pruimenkopparkiet.

De pruimenhoofdparkiet is een bosvogel en open bos, zelfs in stadstuinen. Ze worden gevonden van de uitlopers van de Himalaya in het zuiden tot Sri Lanka. Ze komen niet voor in de droge streken van West-India. Ze worden soms als huisdier gehouden en ontsnapte vogels zijn opgemerkt in New York, Florida en op sommige plaatsen in het Midden-Oosten.

Niet wereldwijd bedreigd.