Halsbandparkiet
Een soort van Psittacula Wetenschappelijke naam : Psittacula krameri Genus : Psittacula
Halsbandparkiet, Een soort van Psittacula
Botanische naam: Psittacula krameri
Genus: Psittacula
Photo By Dr. Raju Kasambe , used under CC-BY-SA-4.0 /Cropped and compressed from original 
Beschrijvingen
De halsbandparkiet dankt zijn naam aan de donkere streep rondom de nek. Deze groene, tropische papegaaiachtige is een populaire kooivogel en hoewel hij oorspronkelijk niet in Nederland voorkomt, hebben ontsnapte soorten zich hier weten te vestigen en voort te planten.
Grootte
36 - 41 cm
Levensverwachting
30 jaar
Voedingsgewoonten
Het voedsel bestaat vooral uit zaden, granen, fruit, bloemen en nectar, maar eigenlijk is de halsbandparkiet een omnivoor. Zowel in België, Groot-Brittannië als in Duitsland werd vastgesteld dat ze allerlei soorten voedsel eten, maar voornamelijk bloemen en vruchten. Van het gebruikelijke tuinvoer eten de vogels het liefste pinda's. In koelere gebieden van Europa blijft hun verspreiding beperkt tot de steden omdat ze tijdens de winter onvoldoende in staat zijn om buiten de steden voedsel te vinden. De halsbandparkiet wordt in zijn natuurlijk areaal beschouwd als een plaagdier dat 'verspillend' te werk gaat, want hij heeft de neiging om uit halfrijp fruit slechts een tot drie happen te nemen en dan naar de volgende vrucht te gaan. Het opbrengstverlies aan zonnebloemen en maïs kan oplopen tot respectievelijk 33 en 4,6% ten gevolge van parkietenvraat. In Nederland blijft het probleem beperkt tot het eten van knoppen van bijvoorbeeld kastanjebomen. Deze worden 's winters opengepikt om bij de in de knop latente bloemen te komen. Later eten zij van de ontluikende bloemen en het jonge groen. 
Soort voeding
Herbivoor
Mensen Vragen Vaak
Algemene Informatie
Distributie Gebied
De soort telt vier ondersoorten: P. k. krameri: van zuidelijk Mauritanië en Senegal tot zuidelijk Soedan en westelijk Oeganda. P. k. parvirostris: van oostelijk Soedan tot noordwestelijk Somalië. P. k. borealis: van noordwestelijk Pakistan tot zuidoostelijk China en centraal Myanmar. P. k. manillensis: zuidelijk India en Sri Lanka. In zijn herkomstgebied komt de soort voor in loofbossen en lichte secundaire jungle, maar ook in tuinen, boomgaarden en gecultiveerde gebieden in de buurt van dorpen en steden. Ze vermijden bergen, woestijnen, drasland en dichte bossen. De parkieten worden normaal in kleine groepen van een 10 à 15 vogels waargenomen, maar bij de gemeenschappelijke slaapplaatsen buiten het broedseizoen of op plaatsen met een grote hoeveelheid voedsel kunnen ze groepen vormen van honderden of zelfs duizenden vogels.
Soort Status
Niet wereldwijd bedreigd.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Papegaaiachtigen Genus
Psittacula Species
Halsbandparkiet 
AI-ornitholoog in uw broekzak
Scan de QR-code om te downloaden
.jpg){kind=link}