Dubbelbandzandhoen

Het dieet bestaat grotendeels uit zaden waaronder acacia, rode erwt (Requenia sphaerosperma), Tephrosia, Cyperus, blackjack (Bidens bidentata) en harige doornappel Datura innoxia. Het fokken vindt plaats tussen februari en september, met een piek eerder in het noordelijke deel van het bereik dan in het zuiden. Het mannetje heeft een baltsdisplay waarin hij in cirkels rondloopt met zijn bek nabij de grond en zijn staart hoog opgeheven. Het nest is een ondiepe verdieping in de grond, omzoomd met een paar stukjes gedroogde vegetatie, vaak verborgen tussen grasbosjes of onder een struik. Er worden twee of drie eieren gelegd en beide geslachten nemen het beurtelings om ze uit te broeden. Ze komen binnen ongeveer 24 dagen uit. De kuikens zijn pre-sociaal, actief met open ogen en gekleed in donzige dons zodra ze uitkomen. In ongeveer een maand zijn ze volwassen veren geworden en kunnen ze vliegen. Het dubbelbandzandhoen wordt het vaakst gezien in groepen van één tot vijf vogels, vaak twee of vier. De vogels zijn monogaam en dit zijn waarschijnlijk paren of familie-eenheden. 'S Ochtends hebben ze de neiging om te voeden in droge gebieden, ver weg van water, maar' s middags worden ze het vaakst gezien in de buurt van drinkplaatsen. Ze bezoeken het water weer, vaak in grotere groepen van maximaal 10, in het donker. In Borakalalo Game Reserve, Zuid-Afrika werden ze waargenomen in droge tijden van het jaar, in februari en maart en opnieuw tussen juli en september. Ze waren afwezig in het park tijdens de natte zomerperiode, van september tot januari.

Het dubbelbandzandhoen komt voor in Angola, Botswana, Malawi, Mozambique, Namibië, Zuid-Afrika, Zambia en Zimbabwe. Het heeft een voorkeur voor kort vertrapt gras naast wegen en sporen, grindplekken, vervuilde graslanden en recent verbrande struiken met groene scheuten die zich beginnen te ontwikkelen. Het wordt ook gezien in gebieden met weinig vegetatie onder verspreide Terminalia sericea en Burkea africana bomen en in struikgewas mopane bos. Het komt minder vaak voor dan Burchell's zandhoen (Pterocles burchelli) en Namaqua zandhoen (Pterocles namaqua), die beide een overlappende verspreiding hebben in zuidelijk Afrika.

Niet wereldwijd bedreigd.