Vliegende vos

16 - 22 cm

De Indische vliegende vos is vleesetend of nectarivoor, dat wil zeggen dat ze fruit eten of nectar drinken uit bloemen. In de schemering zoekt hij naar rijp fruit. Het is een voornamelijk generalistische feeder en eet alle beschikbare vruchten. Zaden van ingenomen fruit worden in het spijsverteringskanaal ingesneden en door het afval verspreid. Het wordt gebruikt voor de vermeerdering van zaden door 300 plantensoorten van bijna 200 geslachten, waarvan er ongeveer 500 economisch waardevolle producten worden geproduceerd in India. Bijna 70% van de zaden in Indian Flying Fox Guano zijn van de Banyanboom, een hoeksteensoort in Indiase ecosystemen. Hoewel aanvankelijk gedacht dat het strikt zuinig was, is waargenomen dat het opzettelijk insecten en bladeren eet. De Indische vliegende vos eet ook bloemen, zaaddozen, schors, kegels en twijgen. Hun dieet verandert per seizoen, met een grotere afhankelijkheid van mangovruchten voor vocht in de herfst en lente. Een soort ebbenboom (pale moon ebony tree) levert het hele jaar door voedingsvezels. Yellow box eucalyptus en Chinese pistache zorgen in de winter voor de nodige koolhydraten, vetten, ijzer en fosfor.

De Indische vliegende vos is te vinden op het Indiase subcontinent, waaronder in Bangladesh, Bhutan, India, Tibet, de Malediven, Myanmar, Nepal, Pakistan en Sri Lanka. Het rust in grote, gevestigde kolonies op open boomtakken, vooral in stedelijke gebieden of in tempels. Hij zit het liefst op hoge bomen met kleine diameters, vooral luifelbomen, en staat het liefst in de buurt van watermassa's, menselijke woningen en landbouwgrond. Deze habitatkeuze is sterk afhankelijk van de beschikbaarheid van voedsel. Veel woningen binnen de distributie van de vleermuis hebben bijvoorbeeld buitentuinen die de generalistische, spaarzame voedingsgewoonten ondersteunen. Deze neiging om een generalistisch, lichtvoetig dieet te ondersteunen door middel van habitatkeuze, leidt er ook toe dat het zich vaak nestelt in sterk gefragmenteerde bossen, waar de verscheidenheid aan plantensoorten het in staat stelt zijn voedingsgewoonten beter te benutten. De bevolking wordt voortdurend bedreigd door vernietiging van habitats veroorzaakt door verstedelijking of verbreding van wegen. Boomstokken worden vaak gekapt en kolonies worden verspreid. Kleinere kolonies blijven meestal langer op hun plaats dan grotere kolonies, omdat bij die grotere kolonies hun slaapplaatsen sneller worden gekapt.