Satijnblauwe Prieelvogel

32 - 33 cm

Satijnen prieelvogels nestelen tussen oktober en februari. Meestal worden twee eieren, maar af en toe een of drie, in een ondiep nest van twijgen gelegd, waarop bladeren van eucalyptus of acacia worden geplaatst. Deze bladeren worden bruin als de eieren worden gelegd en kunnen dienen als camouflage. De eieren zijn crème maar bruin gestreept en zijn veel groter dan normaal voor een vogel van zijn grootte van ongeveer 19 gram (0,67 oz); ze worden om de dag gelegd en komen asynchroon uit na 21 dagen incubatie. De jongen kunnen drie weken na het uitkomen vliegen, maar blijven nog twee maanden afhankelijk van het vrouwtje en verspreiden zich uiteindelijk aan het begin van de zuidelijke winter (mei of juni). Vrouwelijke satijnen prieelvogels rijpen na twee tot drie jaar, maar mannetjes bereiken pas zeven of acht jaar als ze volledig zijn verveld tot hun karakteristieke blauwzwarte verenkleed. De satijnen prieelvogel is de langstlevende zangvogel met alles dat hoogwaardige bandgegevens benadert: naar schatting is de gemiddelde levensduur van de soort ongeveer acht of negen jaar, terwijl de recordduur in het wild van zesentwintig jaar de grootste is voor elke gestreepte passerine.

Zoals alle Ptilonorhynchidae, zijn satijnen prieelvogels overwegend vruchtetend als volwassenen, hoewel ze ook bladeren en een kleine hoeveelheid zaden en insecten eten. Als nestvogels worden ze echter grotendeels gevoed met kevers, sprinkhanen en krekels totdat ze kunnen vliegen. Satijnen prieelvogels zijn niet in het minst kieskeurig in hun voedselvoorkeuren, en hebben zich buitengewoon snel ingespannen voor de talrijke planten die sinds de Europese nederzetting zijn geïntroduceerd.