Cassins Alk

Cassin's auklet nestelt in holen op kleine eilanden en in het zuidelijke deel van zijn verspreidingsgebied is het hele jaar door te vinden in de broedkolonie. Het graaft gaten in de grond of gebruikt natuurlijke scheuren en spleten om in te nestelen, ook gemakkelijk met behulp van door de mens gemaakte structuren. Paren zullen jarenlang een sterke loyaliteit aan elkaar en aan een nestplaats tonen. Beide ouders broeden het enkele witte ei uit en keren 's nachts (meestal na 2300 uur) terug naar wisseldiensten om te voorkomen dat ze worden meegenomen door roofdieren zoals de westelijke meeuw of slechtvalk. Ze vertrekken ook voor zonsopgang uit de kolonie. Het ei wordt gedurende 40 dagen geïncubeerd, het kleine kuiken wordt vervolgens gedurende 35 dagen 's nachts gevoed door beide ouders, die gedeeltelijk verteerd voedsel (euphausiiden en andere kleine kreeftachtigen) laten uitbarsten in een speciaal zakje, vaak in de literatuur aangeduid als sublinguaal etui. Het kuiken vlucht alleen en begeeft zich naar de zee. De auklet van Cassin is ongebruikelijk bij zeevogels door af en toe een tweede legsel te leggen na een succesvolle eerste legsel (het is de enige zeevogel op het noordelijk halfrond die dat doet). De meeste individuen in een cohort beginnen te fokken op de leeftijd van 3 (27%) en tegen 8 jaar is> 95% van een gegeven cohort gerekruteerd. De gemiddelde wervingsleeftijd is 3,6 jaar. Minimale jaarlijkse voortplantingsneiging is 0,83, schijnbare lokale overleving is 0,76, juveniele overleving (0-2 jaar) is 0,15. Op zee voedt Cassins aukletten zich offshore, in helder vaak pelagisch water, vaak geassocieerd met bathymetrische oriëntatiepunten zoals onderzeese canyons en opwellingen. Aantallen op zee kunnen ernstig worden onderschat omdat de vogel zich op een afstand van meer dan een kilometer van schepen verwijdert. Onlangs is hun distributie rond Triangle Island bepaald door telemetrie. Het voedt zich door onder water te duiken en slaat met zijn vleugels voor voortstuwing, op jacht naar groot zoöplankton, vooral krill. Hij kan tot 30 m onder de grond duiken en volgens sommigen 80 m.

Cassins alk kot voor langs de westkust van Noord-Amerika van halverwege het schiereiland Baja California via Canada en Alaska tot de oostelijke Aleoeten. De alken broeden op rotseilanden die een eindje van de kust liggen in kolonies van 500 tot soms een miljoen individuen. De soort telt 2 ondersoorten: P. a. aleuticus: de Aleoeten en zuidelijk Alaska tot noordelijk Baja California. P. a. australis: zuidelijk Baja California.

De indruk bestaat dat deze aantallen afnemen. Het tempo van achteruitgang overschrijdt waarschijnlijk de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze alk sinds 2015 als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.