Witoorbuulbuul

Deze soort komt voor in Zuidwest-Azië in Afghanistan, India, Iran, Irak, Koeweit, Pakistan en Saoedi-Arabië. Vogels in het oosten van Afghanistan en het noorden van Pakistan vormen bastaards met de witwangbuulbuul (P. leucogenys). Vroeger werden beide soorten tot één soort gerekend. Er zijn twee ondersoorten: P. l. mesopotamia: noordoostelijk Arabië, zuidelijk Irak en zuidwestelijk Iran. De vogels in de stad Riyad en in Oman zijn daar waarschijnlijk geïntroduceerd. P. l. leucotis: zuidelijk Iran, zuidelijk Afghanistan, Pakistan en noordwestelijk India. Het leefgebied bestaat uit droge gebieden met doornig struikgewas, struikgewas langs waterlopen, mangrovebos, maar ook cultuurland zoals dadelpalmplantages en boomgaarden, vooral in laagland. Daar waar het verspreidingsgebied overlap vertoont met de witwangbuulbuul, verblijft de witoorbuulbuul meestal op lagere hoogten.

De witoorbuulbuul heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de wereldpopulatie is niet gekwantificeerd, maar de aantallen gaan achteruit. Echter, het tempo van achteruitgang ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze buulbuul als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.