Nandoe
Een soort van Rhea Wetenschappelijke naam : Rhea americana Genus : Rhea
Nandoe, Een soort van Rhea
Botanische naam: Rhea americana
Genus: Rhea
Beschrijvingen
Een nandoe lijkt uiterlijk veel op een struisvogel, maar is beduidend kleiner en lichter. Een volwassen nandoe is ongeveer 90 tot 150 cm lang en 20 kg zwaar. Andere verschillen met een struisvogel zijn dat een nandoe drie tenen heeft in plaats van twee en dat de seksen nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn. Nandoes hebben hoofdzakelijk bruine, grijze of witte bevedering, met een wit onderlichaam. Mannetjes hebben in de broedtijd een zwarte ring onder aan de hals. In Brazilië worden nandoes gevangen voor de veren. 
Grootte
1.4 m
Kleuren
Zwart
Grijs
Wit
Voedingsgewoonten
Het dieet van de nandoe bestaat voornamelijk uit loofgebladerte, met name zaad en fruit in het seizoen, maar ook insecten, schorpioenen, kleine knaagdieren, reptielen en kleine vogels. Favoriete voedselplanten zijn inheemse en geïntroduceerde soorten uit allerlei soorten tweezaadlobbige families, zoals Amaranthaceae, Asteraceae, Bignoniaceae, Brassicaceae, Fabaceae, Lamiaceae, Myrtaceae of Solanaceae. Magnoliidae-fruit, bijvoorbeeld van Duguetia furfuracea (Annonaceae) of avocado's (Persea americana, Lauraceae) kunnen in het seizoen belangrijk zijn. Ze eten meestal geen granen of eenzaadlobbigen in het algemeen. De bladeren van bepaalde grassoorten zoals Brachiaria brizantha kunnen echter in grote hoeveelheden worden gegeten en ook Liliaceae (bijv. De sarsaparilla Smilax brasiliensis) is geregistreerd als voedselplant. Zelfs taai en doornig plantaardig materiaal zoals knollen of distels wordt met smaak gegeten. Zoals veel vogels die zich voeden met taai plantaardig materiaal, slikt de grotere nandsteen steentjes in die het voedsel helpen malen voor een gemakkelijke vertering. Het wordt sterk aangetrokken door sprankelende objecten en slikt soms per ongeluk metalen of glanzende objecten in. In velden en plantages van planten die ze niet graag eten, bijvoorbeeld granen of eucalyptus, kan de grotere nandoe een soort zijn die heel gunstig is voor boeren. Hij eet elke grote ongewervelde die hij kan vangen; het voedsel bestaat uit sprinkhanen en sprinkhanen, echte insecten, kakkerlakken en andere plaaginsecten. Jongeren eten meer dierlijk materiaal dan volwassenen. In gemengde cerrado en landbouwgrond in Minas Gerais (Brazilië), R. a. americana was vooral gek op kevers. Het is niet duidelijk of dit voor de soort in het algemeen geldt, maar bijvoorbeeld in de habitat van pampa's is de keverconsumptie waarschijnlijk lager vanwege de beschikbaarheid, terwijl Orthoptera misschien belangrijker is. De grotere nandoe kan Hymenoptera in hoeveelheid eten. Deze insecten bevatten onder hen velen die pijnlijke steken kunnen geven, hoewel de vogels het niet erg lijken te vinden. Soms verzamelen grotere nandoes zich bij aas om zich te voeden met vliegen; het is ook bekend dat ze in het droge seizoen dode of stervende vissen eten, maar als gewervelde prooi in het algemeen niet in grote hoeveelheden.
Habitat
De grotere nandoe komt oorspronkelijk uit Argentinië, Bolivia, Brazilië, Paraguay en Uruguay. Er zijn ook wilde populaties van de grotere nandoe in Duitsland. Deze soort leeft in grasland dat wordt gedomineerd door satintail (Imperata) en bahiagrass (Paspalum) soorten, evenals savanne, struikgewas, chaparral en zelfs woestijn- en palustrinen, hoewel het de voorkeur geeft aan gebieden met op zijn minst enige hoge vegetatie. Het is afwezig in de vochtige tropische bossen van de Mata Atlântica en de vlakke hooglanden langs de kust van Brazilië en strekt zich uit tot het zuiden tot 40 ° noorderbreedte. Ze geven de voorkeur aan lagere hoogten en gaan zelden boven 1.200 meter (3.900 ft). Tijdens het broedseizoen (lente en zomer) blijft het in de buurt van water. Een kleine niet-inheemse populatie van de grotere nandoe vestigde zich in Duitsland. Een mannetje en vijf vrouwtjes ontsnapten in augustus 2000 van een boerderij in Groß Grönau, Sleeswijk-Holstein. Deze vogels overleefden de winter en slaagden erin te broeden in een leefgebied dat voldoende leek op hun oorspronkelijke Zuid-Amerikaanse verspreidingsgebied. Ze staken uiteindelijk de Wakenitz over en vestigden zich in Nordwestmecklenburg in het gebied rond en vooral ten noorden van het dorp Thandorf. Uit een biosurvey die eind 2012 werd uitgevoerd, bleek dat de bevolking was gegroeid tot meer dan 100 en zich permanent vestigde. Begin 2017 bereikte de populatie ongeveer 220 vogels. Aangezien lokale boeren oogstverliezen leden als gevolg van de vogels, kregen sommige boeren een toelage om de eieren van de vogels te vernietigen om te voorkomen dat de populatie verder zou groeien. Eind 2017 werd een populatie van ongeveer 250 vogels geschat. Ze worden beschouwd als "huiselijk" en dus beschermd tegen de jacht. In het najaar van 2018 groeide de Duitse populatie tot 566 dieren en in de daaropvolgende tijd was het jagen op vogels toegestaan, daarnaast werd het aantal verminderd door het doden van eieren tijdens het fokken.
Soort voeding
Omnivoor
Algemene Informatie
Gedrag
Distributie Gebied
De nandoe komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika. Het dier leeft daar op de pampa of op de cerrado. De soort telt vijf ondersoorten: R. a. americana: noordelijk en oostelijk Brazilië. R. a. intermedia: zuidoostelijk Brazilië en Uruguay. R. a. nobilis: oostelijk Paraguay. R. a. araneipes: zuidwestelijk Brazilië, oostelijk Bolivia en westelijk Paraguay. R. a. albescens: noordoostelijk en oostelijk Argentinië.
Soort Status
De grotere nandoe wordt volgens de IUCN beschouwd als een soort van bijna bedreigde soort en ze hebben een afnemend bereik van ongeveer 6.540.000 vierkante kilometer (2.530.000 vierkante mijl). Er wordt aangenomen dat de soort afneemt als gevolg van de toegenomen jacht en de conversie van centraal Zuid-Amerikaanse graslanden naar landbouwgrond en ranchland. De bevolking van Argentinië en Uruguay wordt het zwaarst getroffen door de achteruitgang. Boeren beschouwen soms het grotere nandoe-ongedierte, omdat ze breedbladige gewassen zullen eten, zoals kool, snijbiet en paksoi. Waar ze voorkomen als ongedierte, jagen boeren meestal op grotere nandoes. Het verbranden van gewassen in Zuid-Amerika heeft ook bijgedragen aan hun achteruitgang. De internationale handel in in het wild gevangen grotere nandoes is beperkt volgens CITES-aanhangsel II. De nandoes in Duitsland zijn wettelijk beschermd op dezelfde manier als inheemse soorten. In zijn nieuwe huis wordt de grotere nand over het algemeen als gunstig beschouwd, omdat het bladeren ervan helpt de habitatdiversiteit te behouden van de dunbevolkte graslanden die grenzen aan het biosfeerreservaat Schaalsee. Ze worden echter beschouwd als een bedreiging voor lokale boeren en worden sinds 2015 beschreven als een invasieve soort. volgens de NHBS. De Duitse autoriteiten hebben 'alternatieven' gegeven voor het ruimen van de vogels, die nog steeds tot controverse leiden [1].
