Tuinwaaierstaart
Een soort van Rhipidura Wetenschappelijke naam : Rhipidura leucophrys Genus : Rhipidura
Tuinwaaierstaart, Een soort van Rhipidura
Botanische naam: Rhipidura leucophrys
Genus: Rhipidura
Photo By http://www.comebirdwatching.blogspot.com/ , used under CC-BY-SA-3.0 /Cropped and compressed from original 
Beschrijvingen
De tuinwaaierstaart is 19 tot 21,5 cm lang. Het is een van de meest wijdverbreide en geliefde vogels in Australië (Willie Wagtail). De vogel is glanzend zwart van boven, met een zwarte staart. De keel is ook zwart, daaronder een helderwitte borst en buik. De vogel heeft een smalle witte wenkbrauwstreep en een eveneens smalle baardstreep. 
Grootte
19 - 22 cm
Nestlocatie
Boom
Voedingsgewoonten
Het aanpassingsvermogen en het opportunistische dieet van de Willie Kwikstaart hebben hem waarschijnlijk geholpen bij het aanpassen aan de menselijke bewoning; het eet een grote verscheidenheid aan geleedpotigen, waaronder vlinders, motten, vliegen, kevers, libellen, insecten, spinnen, duizendpoten en duizendpoten, en er is geregistreerd dat kleine hagedissen zoals skinks en gekko's werden gedood in een onderzoek in Madang in het noorden van Papoea-Nieuw-Guinea kust.
Habitat
De Willie Kwikstaart is thuis in een grote verscheidenheid aan habitats, maar vermijdt dicht beboste gebieden zoals regenwoud. Het geeft de voorkeur aan halfopen bos of grasland met verspreide bomen, vaak in de buurt van wetlands of watermassa's. Het heeft goed gereageerd op menselijke veranderingen in het landschap en is vaak te zien jagen in open grasvelden zoals gazons, tuinen, parken en sportterreinen.
Soort voeding
Insectivoor
Mensen Vragen Vaak
Algemene Informatie
Gedrag
De willie kwikstaart is bijna altijd in beweging en zelden stil voor meer dan een paar ogenblikken bij daglicht. Zelfs als hij neerstrijkt, zal hij zijn staart heen en weer bewegen, ronddraaiend op zoek naar een prooi. Vogels worden meestal alleen of in paren aangetroffen, hoewel ze zich in kleine groepen kunnen verzamelen. De wilde kwikstaart is zeer territoriaal en kan vrij onverschrokken zijn ter verdediging van zijn territorium. Het kan zelfs gedomesticeerde honden, katten en mensen aanvallen die zijn nest te dicht naderen.
Distributie Gebied
Er zijn drie ondersoorten: R. l. melaleuca (Molukken, Nieuw-Guinea, Bismarck-archipel, Salomonseilanden en de eilanden in de Torres Straat tussen Australië en Nieuw-Guinea) R. l. picata (in het noorden van Australië) R. l. leucophrys (Australië behalve het noorden) De tuinwaaierstaart is een typische cultuurvolger. De vogel mijdt dichte bossen zoals regenwoud en leeft in half open landschappen met afwisselend laag gras en bomen waaronder ook golfbanen, boomgaarden, tuinen en parken. De vogel heeft de gewoonte in maanverlichte nachten te zingen.
Soort Status
De tuinwaaierstaart heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. Omdat het een cultuurvolger is, gaat de vogel vooruit in aantal daar waar bosrijke, "woeste gronden" worden omgezet in gebied voor landbouw of verstedelijking. Om deze redenen staat deze waaierstaart als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
Photo By http://www.comebirdwatching.blogspot.com/ , used under CC-BY-SA-3.0 /Cropped and compressed from original 
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Zangvogels Familie
Waaierstaarten Genus
Rhipidura Species
Tuinwaaierstaart 
AI-ornitholoog in uw broekzak
Scan de QR-code om te downloaden
