Kagoe

De kagoe komt onregelmatig verspreid voor op het eiland Nieuw-Caledonië. De grootste concentraties in natuurgebieden zoals het Parc des Grandes Fougères. Het leefgebied bestaat uit diverse typen natuurlijk bos met niet te veel dichte ondergroei, meestal vochtig bos in heuvelland tussen zeeniveau en 1400 m boven zeeniveau. De vogel is ook waargenomen in drogere bossen in laagland in het midden van het eiland. De kagoe kan bijna niet vliegen en bouwt zijn nest op de grond van takjes. De kagoe legt één ei. Zijn voedsel bestaat uit insecten en weekdieren.

De kagoe heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op 250 tot 1000 individuen en de populatie-aantallen nemen af door habitatverlies. Het leefgebied wordt aangetast door tal van processen. Deze slecht vliegende vogels zijn een gemakkelijke prooi voor verwilderde honden. Verwilderde katten en ratten prederen de kuikens. Het huisvarken en het geïntroduceerde Javaans hert (Cervus timorensis) zorgen voor veranderingen in de bosbodem en de vegetatie waardoor de vogels minder makkelijk aan voedsel kunnen komen. Daarnaast veranderen ontbossing en mijnbouwactiviteiten het leefgebied onherstelbaar. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN. Er gelden strenge beperkingen voor de handel in deze vogel, want de soort staat in de Bijlage I van het CITES-verdrag.