Stejnegers Roodborsttapuit

Deze soort komt voor in de oostelijke Kaukasus, zuidoostelijk Turkije en westelijk Iran, centraal Siberië, centraal Azië, de Himalaya en het westelijke deel van Centraal-China en telt 5 ondersoorten: Saxicola maurus variegatus: de oostelijke Kaukasus tot noordwestelijk Iran. Saxicola maurus armenicus: van zuidoostelijk Turkije tot zuidwestelijk Iran. Saxicola maurus maurus: van oostelijk Finland en noordelijk en oostelijke Europees Rusland tot Mongolië en Pakistan. Saxicola maurus indicus: de noordwestelijke en centrale Himalaya. Saxicola maurus przewalskii: van Tibet tot centraal China en noordelijk Myanmar. Het leefgebied lijkt op dat van de gewone roodborsttapuit, dus vrij schrale landschappen, vooral de ondersoorten die voorkomen in berggebieden kunnen broeden in vrij kaal alpien terreintot op 3000 m boven de zeespiegel. De ondersoorten in laagland hebben echter meer een voorkeur voor grazige gebieden met hoog gras of moerasgebied. Het zijn allemaal trekvogels die zich 's winters ophouden in mangrove en natte graslanden en rijstvelden in Zuidoost-Azië.

BirdLife International accepteert deze soort niet als aparte soort. Daarom heeft de soort geen aparte vermelding op de Rode Lijst van de IUCN en valt onder de categorie niet bedreigd, net als de gewone roodborsttapuit.