Bruinkopdiksnavelmees
Een soort van Sinosuthora Wetenschappelijke naam : Sinosuthora webbiana Genus : Sinosuthora
Bruinkopdiksnavelmees, Een soort van Sinosuthora
Botanische naam: Sinosuthora webbiana
Genus: Sinosuthora
Beschrijvingen
De bruinkopdiksnavelmees is een vrij kleine vogel met een lange staart. Deze staart wordt trapvormig smaller. De vogel is 11 tot 12,5 cm lang en weegt 8,5 tot 11 g. De vogel is overwegend bruin, de bovendelen zijn warmbruin, op de vleugels donkerder bruin. De keel en bovenkant van de borst zijn lichtroze met bruine streepjes. De kruin en het voorhoofd zijn roodbruin, de snavel is leigrijs tot bruin met een lichte punt. 
Grootte
13 cm
Kleuren
Bruin
Brons
Grijs
Wit
Roze
Habitat
De wijnkeelpapegaai komt voor van Noord-Vietnam tot Zuid-Mantsjoerije en beslaat een breed scala aan habitats over het hele bereik. Het wordt over het algemeen aangetroffen in enigszins open beboste habitats, waaronder struikgewas, bossen van vroege opeenvolgende tot laatrijpe secundaire stadia, bosranden, struikgewas en bamboestands. Het komt ook voor in heggen, riet en moerassen. Ze zullen zich ook aanpassen aan door mensen gemodificeerde habitats zoals theeplantages en plantenkwekerijen. In China wordt het gevonden in lager gelegen berggebieden, in Sichuan wordt het op 1000 m (3.300 ft) boven zeeniveau vervangen door de roodkeelpapegaai, terwijl het in Taiwan, waar het de enige papegaaiensoort is, voorkomt vanaf zeeniveau tot 3.100 m (10.200 ft) en beslaat de breedste nis van alle vogels op dat eiland.
Soort voeding
Granivoor
Algemene Informatie
Gedrag
Net als andere papegaaienbek en zelfs verwante babbelaars, is de wijnkeelpapegaai een zeer sociale soort, die meestal in groepen wordt aangetroffen. Deze koppels variëren in grootte door het jaar heen, zijn tijdens het broedseizoen het kleinst en groeien op tot wel 140 individuele vogels in de winter. De leden van winterkoppels in Taiwan werden door een studie beschreven als vier categorieën leden; kernleden, die de kudde nooit hebben verlaten; vaste leden, die over het algemeen in de kudde bleven, maar andere kudden bezochten of zich er kort bij aansloten; drijvers, die tussen kudden bewogen; en perifere leden, die slechts minder dan twee maanden werden gezien en werden verondersteld bezoekers uit andere gebieden te zijn. De reeksen grote winterkoppels kunnen elkaar overlappen met die van andere koppels en dicht bij elkaar passerende koppels behouden hun samenhang.
Distributie Gebied
De bruinkopdiksnavelmees komt voor van Noord-Vietnam tot het zuiden van Mantsjoerije. Het is een vogel die leeft in een groot aantal landschapstypen, maar meestal in enigszins bebost gebied, gebieden met struikgewas, bosranden, bamboebosjes maar ook in heggen en in rietmoerassen en in agrarisch gebied zoals theeplantages en boomkwekerijen. In China ook in montaan bos tot op 1000 m boven de zeespiegel. De soort telt 6 ondersoorten: S. w. mantschurica: zuidoostelijk Rusland en noordoostelijk China. S. w. fulvicauda: Hebei en Korea. S. w. suffusa: centraal en zuidoostelijk China en noordoostelijk Vietnam. S. w. webbiana: Jiangsu en Zhejiang. S. w. elisabethae: zuidelijk China en noordwestelijk Vietnam. S. w. bulomacha: Taiwan.
Soort Status
De bruinkopdiksnavelmees heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) uiterst gering. De vogel is algemeen voorkomend. Om deze redenen staat deze diksnavelmees als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Zangvogels Familie
Afrikaanse zangers Genus
Sinosuthora Species
Bruinkopdiksnavelmees 
AI-ornitholoog in uw broekzak
Scan de QR-code om te downloaden
,_Chengdu.jpg){kind=link}