Zwartvoetpinguïn
Een soort van Spheniscus Wetenschappelijke naam : Spheniscus demersus Genus : Spheniscus
Zwartvoetpinguïn, Een soort van Spheniscus
Botanische naam: Spheniscus demersus
Genus: Spheniscus
Beschrijvingen
De zwartvoetpinguïn heeft een zwarte rug en flanken en witte buik en keel. Over de buik, van de flanken tot het begin van de keel, loopt een zwarte, hoefijzervormige streep. Dit is in de regel een enkele streep, maar sommige individuen hebben een dubbele. De vleugels zijn aan de bovenzijde zwart, maar aan de onderzijde gevlekt. Ook de kop kent een zwart-wit patroon. Het gezicht is zwart. Opvallend aan deze pinguïn is een naakte, roze vlek die boven hun ogen richting de bovensnavel loopt. Om die reden kreeg de soort in het Afrikaans de naam brilpikkewyn. 'Pikkewijn' is een oud-Nederlands woord voor pinguïn. Vanaf deze naakte plek loopt een grote witte streep als een wenkbrauw over de ogen, via de zijkant van de kop richting de witte keel. De snavel van de zwartvoetpinguïn is stevig en grijs-zwart van kleur. De poten zijn zwart. Jonge dieren zijn dof grijsbruin van kleur. De buik is wit, maar de witte wenkbrauw ontbreekt. De zwartvoetpinguïn wordt ongeveer 60 tot 70 cm lang. De luide roep van de zwartvoetpinguïn lijkt op het gebalk van een ezel. Hieraan dankt de vogel zijn vroegere Engelse naam, Jackass penguin ("ezelspinguïn"). In het Nederlands kennen we overigens een andere pinguïnsoort die de naam ezelspinguïn draagt. De kuikens sissen bij gevaar. 
Grootte
70 cm
Levensverwachting
11 jaren
Nestlocatie
Hol
Voedingsgewoonten
Afrikaanse pinguïns foerageren in de open zee, waar ze pelagische vissen zoals sardines en ansjovis (bijv. Engraulis capensis) en ongewervelde zeedieren zoals inktvis en kleine kreeftachtigen achtervolgen. Pinguïns zwemmen normaal gesproken binnen 20 km van de kust. Door de ineenstorting van een commerciële pelsjardvisserij in 1960 is het dieet van de Afrikaanse pinguïns tot op zekere hoogte verschoven naar ansjovis, hoewel de beschikbare porseleinbiomassa nog steeds een belangrijke bepalende factor is voor de ontwikkeling van de pinguïnpopulatie en het broedsucces.
Habitat
Boulders Beach is een toeristische trekpleister, voor het strand, zwemmen en de pinguïns. Door de pinguïns kunnen mensen ze op een meter afstand benaderen. In talloze dierentuinen over de hele wereld worden broedpopulaties van Afrikaanse pinguïns gehouden. Er zijn geen kolonies bekend buiten de zuidwestkust van Afrika, hoewel landlopers (meestal jonge exemplaren) soms buiten het normale bereik kunnen worden waargenomen.
Soort voeding
Piscivoor
Mensen Vragen Vaak
Algemene Informatie
Gedrag
De zwartvoetpinguïn is een uitstekende zwemmer, die onder water snelheden van wel 20 km/u kan halen. Hij eet kleine vis als ansjovis, kleine schaaldieren en inktvis. Ze foerageren voornamelijk overdag op zee, vaak in groepjes. Voor het foerageren begeeft hij zich in de regel niet ver van de kust af, meestal tot 15 km, zelden tot 100 km. De pinguïns blijven aan het oppervlak, maar houden regelmatig hun kop onder water om prooien te vinden. Zodra iets is ontdekt, duikt het gehele foerageergroepje onder. Het is een groepsdier, dat rust en broedt in grote kolonies. Alhoewel de soort zich het gehele jaar door kan voortplanten, vindt dit meestal plaats in de zuidelijke zomer. In november en december breekt de baltstijd aan. Het mannetje heeft in de balts zijn kop omhoog en laat een minuut lang een steeds luider wordende, balkende roep horen, zijn vleugels horizontaal gespreid. Zijn borst richt hij naar het vrouwtje van zijn keuze. Dit werkt aanstekelijk: als één mannetje begint, volgen vaak ook de andere pinguïns. De balts vindt voornamelijk in de schemering plaats. Het nest wordt gegraven in zandige grond of guano onder een struik of kei. Ook maakt hij gebruik van bestaande holen of holtes tussen rotsen. In de buurt van menselijke nederzettingen maakt hij soms ook een nest onder een woning of pier. In het nest legt het vrouwtje soms een, vaak twee eieren, die afwisselend door het vrouwtje en het mannetje worden uitgebroed. Na 38 dagen komen de eieren uit.
Distributie Gebied
De zwartvoetpinguïn is endemisch voor zuidelijk Afrika. Hij leeft enkel langs de kustwateren het westen van Zuid-Afrika en Namibië, waarlangs de Benguelastroom stroomt. Dwaalgasten komen noordwaarts voor tot Zuid-Angola en oostwaarts tot Natal en Zuid-Mozambique. De zwartvoetpinguïn is de enige nog levende pinguïnsoort die langs de Afrikaanse kust broedt. Er zijn wel prehistorische soorten die ook in Afrika voorkwamen. Deze pinguïnsoort vormt kolonies op achttien eilanden vlak voor de kust, maar ook op enkele plekken op het vasteland. Een bekende kolonie ligt bij Simonstad, ten zuiden van Kaapstad.
Soort Status
De Afrikaanse pinguïn is een van de soorten waarop de Overeenkomst inzake de instandhouding van Afrikaans-Euraziatische trekkende watervogels (AEWA) van toepassing is. In november 2013 werd de Afrikaanse pinguïn vermeld als bedreigd op de IUCN Rode Lijst van bedreigde soorten. In september 2010 werd het vermeld als bedreigd onder de Amerikaanse Endangered Species Act.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Sphenisciformes Familie
Pinguïns Genus
Spheniscus Species
Zwartvoetpinguïn 
AI-ornitholoog in uw broekzak
Scan de QR-code om te downloaden
.jpg){kind=link}