Forsters Stern

De stern broedt in de binnenlanden van Noord-Amerika, van het zuidelijke deel van Centraal-Canada via de Verenigde Staten tot noordoostelijk Mexico en migreert in de winter naar het zuiden naar het Caribisch Gebied en het noorden van Zuid-Amerika. De Forsters stern is zeldzaam in West-Europa, maar heeft verschillende malen overwinterd in Ierland en Groot-Brittannië in een gebied velen malen noordelijker dan elke andere stern. De vogel is vernoemd naar de bioloog Johann Reinhold Forster.

Volgens de IUCN is de status van de stern van de Forster van weinig belang, maar kan de aantasting van het moerasgebied bedreigend zijn. Vaaractiviteit kan ook van invloed zijn op nestvegetatie en erosie vergroten, wat kan leiden tot verdere afbraak van sternnestgronden. Overmatig geluid kan ook hebben geleid tot nestwoestijn en kuikensterfte. Deze soort staat vermeld onder de Migratory Birds Treaty act in de Verenigde Staten. Hij wordt bedreigd in Illinois en Wisconsin en is bijzonder zorgwekkend in Michigan en Minnesota. Behoud van wetlands en introductie van kunstmatige broedplaatsen kan de soort helpen behouden in risicogebieden (). Toenemende populaties van karpers in drainagesystemen, waardoor schade aan moerasvegetatie wordt veroorzaakt, kan de beschikbaarheid van habitats voor Forster's stern worden beperkt. Er zijn ook anekdotische meldingen geweest van intense paaiactiviteit van karpers die de drijvende nesten van sterns beschadigen. Zoals bij veel soorten visetende vogels, is Forster's stern gevoelig voor bioaccumulatie van verontreinigende stoffen. Een hoge kwikconcentratie kan biochemische stress veroorzaken en de algehele gezondheid van sterns verminderen. De biomethylering van kwik wordt verhoogd in moerassen en zoutvijvers, waardoor de gevoeligheid van de Forster's stern toeneemt. Hoge niveaus van selenium kunnen ook schadelijke effecten hebben op hun gezondheid. Organochloorverontreinigingen zoals PCB's kunnen ook hun kweeksucces verminderen.