Rotsauerhoen
Een soort van Tetrao Wetenschappelijke naam : Tetrao urogalloides Genus : Tetrao
Rotsauerhoen, Een soort van Tetrao
Botanische naam: Tetrao urogalloides
Genus: Tetrao
Beschrijvingen
Het rotsauerhoen is sterk seksueel dimorf, wat inhoudt dat de mannetjes en vrouwtjes er verschillend uitzien. Het mannetje bereikt een lengte van 89–97 cm en het vrouwtje een lengte van 69–75 cm. Het gewicht van het mannetje is 3.350 à 4.580 g en het gewicht van het vrouwtje 1.700 à 2.200 g. De mannetjes zijn zwart en donkerbruin met witte druppelvormige vlekken op de vleugels. De kop en nek zijn zwart met een metalige glans. De rug, onderzijde en bovenstaartdekveren zijn donkerbruin. Heeft een bef met een blauwige glans. Zowel de onderstaart- als bovenstaartdekveren zijn donkerbruin met witte toppen, die elkaar vaak overlappen. De snavel en klauwen zijn zwart. Het vrouwtje is grijsbruin en over het hele lichaam bezaaid met kleine, donkere banderingen. Vooral de toppen van de grote dekveren en middelste dekveren zijn wit. Daarom lijkt het alsof ze enkele gebroken, witte banden over de vleugel heeft. Ook de bovenstaartdekveren hebben witte toppen. De keel en de bovenkant van de borst zijn okergeel en hebben eveneens kleine, donkere markeringen. De keel verschilt hiermee van de oranjebruine, ongebandeerde keel van het vrouwelijke auerhoen (Tetrao urogallus). Hybridisering tussen de twee auerhoendersoorten vindt soms plaats waar de verspreidingsgebieden overlappen. Lokaal vormen zich 's winters kleine groepjes. Het rotsauerhoen is wat kleiner en ook mobieler dan het auerhoen. Wordt soms waargenomen als ze van de ene naar de andere bergtop vliegen – kan op die manier een hoogte van 1.000 m boven de grond bereiken.
Grootte
69 - 97 cm
Voedingsgewoonten
Rotsauerhoenders eten 's winters vooral scheuten en twijgen van lariksen; daarnaast ook soms rozenbottels en twijgen van berken. In het voorjaar en de zomer eten ze diverse kruiden, grassen en ongewervelden, maar bessen vormen in die periode de hoofdmoot. Foerageert bijna alleen op de grond vanaf het moment dat de dooi weer intreedt, tot aan de daaropvolgende winter.
Algemene Informatie
Distributie Gebied
Het rotsauerhoen komt voor in het noordoosten van Azië en valt grotendeels samen met de verspreiding van de Aziatische lariks (Larix gmelinii). Het merendeel van de populatie bevindt zich in het oosten van Rusland en de resterende populaties bevinden zich in het noorden van Mongolië en het noordoosten van China. Is in China een zeer zeldzame broedvogel met minder dan 100 broedparen (2006-2010). De soort telt drie ondersoorten: (Tetrao urogalloides kamtschaticus: Kittlitz, 1858) – Komt voor op Kamtsjatka. (Tetrao urogalloides stegmanni Potapov, 1985) – Komt voor in het Sajangebergte, Changaigebergte en Hentigebergte. (Tetrao urogalloides urogalloides Middendorff, 1851) – Komt voor in Oost-Siberië en het Russische Verre Oosten, van de benedenloop van de Jenisej tot de bovenloop van de Anadyr. De zuidgrens loopt van Sachalin en de rivier Bikin in het Sichote-Alingebergte door richting de Amoervallei, Grote Sjingan, Jablonovygebergte en Stanovojgebergte.
Soort Status
In Rusland is het rotsauerhoen een belangrijke jachtwildsoort. Op de baltsplekken dicht bij wegen of in de buurt van gecultiveerde gebieden zijn ze kwetsbaar, omdat daar ook op ze gejaagd wordt. In het zuiden van het verspreidingsgebied is de soort recent sterk achteruit gegaan. De belangrijkste bedreigingen zijn ontbossing, door mensen veroorzaakte bosbranden, illegale jacht en legale jacht in het voorjaar op de baltsplekken.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Hoendervogels Familie
Hoenders Genus
Tetrao Species
Rotsauerhoen