Zwartstaarttityra

Tityra's met zwarte staart worden het vaakst gezien in paren, of, minder vaak, in een enkele of in kleine groepen; ze zijn intolerant ten opzichte van andere vogels en zullen proberen ze weg te jagen. Ze worden vaak opvallend neergestreken terwijl ze zich voeden met middelgrote vruchten. Voedsel wordt uit de vegetatie gehaald of halverwege geplukt. Hoewel er enkele grote insecten worden gevangen, worden deze voornamelijk aan jonge vogels gevoerd; volwassenen zijn overwegend frugivoren en lokaal belangrijke verspreiders van soorten als de Meliaceae Cabralea canjerana. Deze soort is zelden aanwezig bij het voeren van koppels van gemengde soorten, zelfs niet bij het bevoorraden van jonge dieren, en geeft er de voorkeur aan om op zoek te gaan naar insecten hoog in de bomen. Het belangrijkste broedseizoen lijkt van november tot maart over het hele verspreidingsgebied te liggen, maar af en toe kunnen nestelende vogels in sommige regio's bijna het hele jaar door worden aangetroffen. In de laaglanden van Colombia en Ecuador is bijvoorbeeld in juni en juli melding gemaakt van fokactiviteiten, wat erop wijst dat er ofwel geen duidelijk broedseizoen is, en / of dat er twee broeden per jaar kunnen worden grootgebracht. Het nest ligt enkele meters boven de grond in een boomgat, zoals een oud spechtnest of de kruin van een dode palmboom. De bruin gemarkeerde buff eieren worden gelegd in een bed van droge bladeren en enkele kleine takjes. Drie eieren worden als waarschijnlijk beschouwd, maar de exacte grootte van de koppeling is onzeker. Alleen het vrouwtje broedt bijna drie weken tot de jongen uitkomen, maar beide ouders voeren de kuikens. Er wordt aangenomen dat het uitvaren minimaal 3 weken duurt, misschien wel een maand. Deze soort is een van de vele gastheren van de broedparasitaire glimmende koevogel (Molothrus bonariensis). Het is niet ongebruikelijk in het grote assortiment en komt voor in veel nationale parken en andere beschermde gebieden. Daarom wordt het door de IUCN beschouwd als een soort die het minst zorgwekkend is.

Deze soort telt 2 ondersoorten: Tityra cayana cayana: van Colombia tot N-Bolivia, N-Brazilië en de Guyana's, maar ook in Trinidad. Tityra cayana braziliensis: O- en Z-Brazilië, O-Paraguay en NO-Argentinië.

Niet wereldwijd bedreigd.