Schubbenlori
Een soort van Trichoglossus Wetenschappelijke naam : Trichoglossus chlorolepidotus Genus : Trichoglossus
Schubbenlori, Een soort van Trichoglossus
Botanische naam: Trichoglossus chlorolepidotus
Genus: Trichoglossus
Photo By http://www.comebirdwatching.blogspot.com/ , used under CC-BY-SA-3.0 /Cropped and compressed from original 
Beschrijvingen
De schubbenlori (Trichoglossus chlorolepidotus) is een vogel uit de familie Psittaculidae (papegaaien van de Oude Wereld). 
Grootte
23 cm
Kleuren
Groen
Geel
Cyaan
Levensverwachting
15 jaar
Nestlocatie
Holte
Voedingsgewoonten
Scaly parkieten hebben vergelijkbare gewoonten als de verwante regenboogparkiet, en de twee soorten groeperen zich vaak in gemengde koppels. Beide soorten voeden zich voornamelijk met nectar, zoals die van de breedbladige paperbark (Melaleuca quinquenervia), en stuifmeel, maar ze eten ook bloesems, bessen, ander fruit en insecten en hun larven. Ze houden erg van gecultiveerd fruit en veroorzaken vaak schade in boomgaarden; ze plunderen ook sorghum en maïs om onrijp melkachtig graan te eten.
Habitat
Deze lori komt veel voor in de meeste beboste gebieden van Oost-Australië, van Bamaga, de punt van North Queensland, in het zuiden tot het Illawarra-district aan de zuidkust van New South Wales; ook op sommige eilanden voor de kust. Ze zijn over het algemeen beperkt tot kustvlakten en aangrenzende plateaus; af en toe gevonden langs waterlopen ten westen van de Great Dividing Range. Ze zijn overvloedig en meestal sedentair in het noorden; minder talrijk en nomadisch in het zuiden. Ze geven de voorkeur aan open, licht beboste gebieden en melaleuca-struikgewas.
Soort voeding
Nectivoor
Mensen Vragen Vaak
Algemene Informatie
Gedrag
Het overwegend groene verenkleed van de parkiet past zo goed bij het gebladerte dat de vogel moeilijk te detecteren is. Het kan enige tijd duren voordat een waarnemer onder een boom waar vogels met een schilferige borst zich voedt, de vogels spot. Hun donkere koraalbek is vaak de eerste aanwijzing voor hun verblijfplaats. Ze lijken de voorkeur te geven aan open, licht beboste gebieden, maar kunnen worden gezien in struikgewas melaleuca wanneer de bomen bloeien. De schilferige lori wordt meestal gezien in kleine kuddes, vliegt boven het hoofd of voedt zich tussen de buitenste takken van bloeiende bomen. Ze komen vaak voor in de meest beboste gebieden en worden vaak gezien in tuinen en parken - zelfs in grote steden. Borstelparkieten vliegen snel en in een recht pad. Terwijl ze boven hun hoofd passeren, is het geluid van hun snelle wing-beats te horen, samen met hun hoge toon.
Distributie Gebied
Deze soort is endemisch in oostelijk Australië.
Soort Status
Niet wereldwijd bedreigd.
Photo By http://www.comebirdwatching.blogspot.com/ , used under CC-BY-SA-3.0 /Cropped and compressed from original 
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Papegaaiachtigen Genus
Trichoglossus Species
Schubbenlori 
AI-ornitholoog in uw broekzak
Scan de QR-code om te downloaden
