Merel
Een soort van Echte lijsters Wetenschappelijke naam : Turdus merula Genus : Echte lijsters
Merel, Een soort van Echte lijsters
Botanische naam: Turdus merula
Genus: Echte lijsters
Beschrijvingen
De merel is een veelvoorkomende zangvogel van middelgroot formaat. Hij komt zowel in stedelijke als rurale gebieden voor. Het mannetje is eenvoudig te herkennen aan zijn zwarte verenkleed en het vrouwtje heeft een bruinige kleur. De hoogte van zijn zanggeluid is afhankelijk van het gebied waar hij in leeft: in een drukke stedelijke omgeving produceert de merel een scheller geluid dan op het platteland.
Grootte
27 cm
Levensverwachting
16 jaar
Nestlocatie
Boom
Voedingsgewoonten
Merels zijn alleseters en voeden zich onder meer met wormen, insecten, slakken, bessen, brood, zaden, afval en diverse soorten vogelvoer. Ze hebben een territorium dat door het mannetje vinnig wordt verdedigd tegen soortgenoten en ook wel tegen kleinere vogels. Het voedsel van de merel is erg gevarieerd. Ze foerageren meestal hippend op de grond en in de grond hakkend. Daarbij werpen ze mos en bladeren op, een techniek waar het bos zelf ook van profiteert, want zo wordt de bodem verlucht. Als de vogels op zoek zijn naar regenwormen houden ze hun kop scheef, waarschijnlijk om bodemleven te horen. Hun grote ogen zijn karakteristiek voor het feit dat ze ook oogjagers zijn, ze zoeken met andere woorden hun prooien door de grond af te speuren. Ook eten ze in de late zomer bessen en vlezige, zoete vruchten uit struiken en dat wordt hen soms kwalijk genomen door de fruittelers. Ook in stadstuinen kunnen ze schade aanrichten door ontkiemende planten uit de grond te trekken. De grote aantallen waarmee ze voorkomen in steden is mogelijk doordat ze niet kieskeurig zijn met betrekking tot hun dieet. Aangerichte schade wordt evenwel gecompenseerd door de opruiming die de dieren houden onder schadelijke ongewervelden. Ze maken ook veel gebruik van het voedselaanbod in vogelhuisjes en eten verspreid liggend fruit en brood. In de winter foerageren merels soms in groepen samen met andere lijsterachtigen. Vooral gevallen fruit en bessen, onder andere duindoorn en liguster, zijn dan in trek. Buiten de koude periode leeft de merel nooit in groepsverband. Het komt voor dat een merel zich bij voedselschaarste met eieren of jonge vogels voedt. De merel heeft een vrij grote, spitse snavel, die perfect aangepast is aan het eten van zaden en groter voedsel. Deze snavelvorm komt voor bij talrijke andere vogels van gemiddelde grootte. De scherpte maakt het mogelijk kleine deeltjes op te pikken, maar de lengte laat ook het verorberen van groter voedsel toe. Merels stoten na het eten soms braakballen met daarin onverteerde zaden uit. Zaden van gegeten bessen kunnen kilometers verderop worden gedeponeerd. De vogel heeft zo een aandeel in de verspreiding van planten. Dit is ook in het belang van de eigen soort waarvoor zo een deel van de voedselvoorziening wordt verzekerd. 
Habitat
De merel heeft een voorkeur voor loofbomen met dicht struikgewas. Tuinen bieden echter de beste broedhabitat met tot 7,3 paar per hectare (bijna drie paar per hectare), waarbij bossen doorgaans ongeveer een tiende van die dichtheid bevatten, en open en zeer bebouwde habitats zelfs nog minder. De gewone merel leeft ook in parken, tuinen en heggen.
Soort voeding
Omnivoor
Mensen Vragen Vaak
Algemene Informatie
Gedrag
De merel is een dagactieve vogel, die in de meeste seizoenen van de ochtend- tot de avondschemering actief is. Verschillen in lichtintensiteit, veroorzaakt door bijvoorbeeld weersomstandigheden of kunstmatige lichtbronnen, kunnen een significante invloed hebben op de activiteitsduur. De merel heeft een groot aanpassingsvermogen en in veel delen van de wereld hebben merels zich aan een stedelijke omgeving aangepast. Daar deze merels aanzienlijk minder schuw zijn dan soortgenoten in een natuurlijke habitat, wordt vaak onderscheid gemaakt tussen 'stadsmerels' en 'bosmerels'.
Distributie Gebied
De merel komt van nature voor ten zuiden van de poolcirkel in heel Europa en grote delen van Azië. Elders is de merel ook uitgezet en in Australië en Nieuw-Zeeland wordt hij gezien als een plaag. Afgezien van de noordelijkste populaties zijn merels meestal geen trekvogels. Ze vormen geen groepen zoals spreeuwen dat doen. Ze broeden in bijna heel Europa: zowat alle boreale, gematigde en subtropische streken. IJsland is het enige Europese land waar ze zeldzaam zijn. De soort telt negen ondersoorten: T. m. merula: Europa (behalve het zuidoosten). T. m. azorensis: de Azoren. T. m. cabrerae: Madeira en de Canarische Eilanden. T. m. mauritanicus: noordwestelijk Afrika. T. m. aterrimus: zuidoostelijk Europa, Turkije, de Kaukasus en noordelijk Iran. T. m. syriacus: van de eilanden van zuidelijk Griekenland, zuidelijk Turkije tot zuidelijk Iran, noordelijk Irak en Egypte. T. m. intermedius: van de bergen van centraal Azië tot noordelijk Afghanistan. T. m. sowerbyi: centraal China. T. m. mandarinus: oostelijk China. Broedvogels uit Noord- en Oost-Europa trekken in de winter naar Midden-, West- en Zuid-Europa. Op dat moment worden ze vervangen door grote aantallen soortgenoten uit Scandinavië en West-Rusland. Deze vogels zijn wat groter dan de West-Europese. Op andere plaatsen is de merel een stand- of zwerfvogel. In België wordt hun aantal op een half miljoen paar geraamd. Veldonderzoek bracht ook aan het licht dat de merel in Belgisch Limburg de talrijkste broedvogel is: zij waren op het meeste aantal vierkante kilometer aanwezig. In Nederland was de merel een steeds vaker voorkomende vogel, anno 2012 zouden er 2 miljoen exemplaren zijn geweest. In 2016 en 2017 was er een verhoogde vogelsterfte door het usutuvirus. Het virus trad in Europa voor het eerst op in Oostenrijk in 2001.
Soort Status
Aangenomen wordt dat de soort de drempels voor het afnamecriterium van de IUCN Red List niet benadert, en wordt daarom beoordeeld als Minste Zorg. In het westelijke Palearctische gebied zijn de populaties over het algemeen stabiel of nemen ze toe, maar er is lokaal een terugval geweest, vooral op landbouwgrond.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Zangvogels Familie
Lijsters Genus
Echte lijsters Species
Merel 
AI-ornitholoog in uw broekzak
Scan de QR-code om te downloaden
