Malabarkievit

Deze kieviten broeden in het droge seizoen met piekfok in maart tot mei voorafgaand aan de moesson. Het nestgebied wordt geschat op basis van de afstand tot de dichtstbijzijnde buren op ongeveer 2,7 hectare. Ze leggen vier eieren in een gemalen schraapsel. Een nest in een klomp gras is als uitzonderlijk aangemerkt. Ouders bezoeken water en bevochtigen hun borstveren ("buikdrenken"; ze kunnen wel 10 minuten blijven om water te laten weken), die vervolgens kunnen worden gebruikt om de eieren of kuikens af te koelen. De vier eieren komen meestal gelijktijdig uit, ook al worden ze met een verschil van een paar dagen gelegd. De snode jongen zijn goed gecamoufleerd terwijl ze met de ouders foerageren. Kuikens hurken plat op de grond en bevriezen als ouders een alarmsignaal geven. Een tweede broed kan worden grootgebracht, vooral wanneer de eerste mislukt en er jongen van een vorige broed zijn gezien, samen met ouderdieren die een tweede legsel uitbroeden. Gelijktijdige verkeringstoonstellingen tussen verschillende paren in de buurt zijn opgemerkt. In één onderzoek had meer dan 60% van de nesten 4 eieren-eieren, terwijl de rest 3 eieren had. Het uitkomstsucces bleek ongeveer 27,58% te zijn en het verlies van eieren was te wijten aan predatie en nestschade. De incubatietijd was 27-30 dagen. Wanneer de nesten worden benaderd, probeert de broedvogel weg te bewegen van het nest zonder de aandacht erop te vestigen. Het voedsel van de geelwitte kievit is kevers, termieten en andere ongewervelde dieren, die uit de grond worden geplukt. De verenmijt Magimelia dolichosikya staat bekend als een ectoparasiet van deze soort.

Deze soort komt voor in zuidelijk Pakistan, India, Bangladesh en Sri Lanka.

Niet wereldwijd bedreigd.