Rotswinterkoning
Een soort van Xenicus Wetenschappelijke naam : Xenicus gilviventris Genus : Xenicus
Rotswinterkoning, Een soort van Xenicus
Botanische naam: Xenicus gilviventris
Genus: Xenicus
Photo By Francesco Veronesi , used under CC-BY-SA-2.0 /Cropped and compressed from original
Beschrijvingen
De rotswinterkoning is ongeveer 10 cm lang. Het mannetje is van boven dofgroen en heeft gele flanken en een grijsbruine borst en buik. Het vrouwtje is overwegend olijfgroen gekleurd. De vogel heeft relatief lange pootjes en een spitse, zwarte snavel. De rotswinterkoning wordt vaak verward met de Amerikaanse rotswinterkoning, een soort uit de familie van de winterkoningen waarvan er 80 soorten leven in Noord-Amerika en één soort (de winterkoning) ook in Europa. De rotswinterkoning is echter een zangvogel uit een totaal andere familie van zangvogels die alleen in Nieuw-Zeeland voorkomen.
Grootte
9 cm
Habitat
Deze soort is momenteel beperkt tot alpiene en subalpiene zones (900-2500 m hoogte) van de Zuidelijke Alpen, het Tasman-gebergte in het noordwesten van Nelson en de Victoria Range of Westland, allemaal op het Zuidereiland; het is de enige echt alpine vogel van Nieuw-Zeeland. Subfossiele overblijfselen suggereren dat het vóór de Polynesische nederzetting ook werd gevonden in laaglandbossen en op het Noordereiland. De huidige alpiene verspreiding is een habitat waar maar weinig knaagdieren kunnen overleven, vol beschutte rotsen en dichte vegetatie. Hun voorkeurshabitat ligt dicht bij de boomgrens, tussen rotsval, puin, puin en laag struikgewas. Rotskoninkjes migreren, in tegenstelling tot veel alpiene vogels, in de winter niet naar lager gelegen gebieden; in plaats daarvan lijken ze te schuilen en te foerageren in rotswanden onder de sneeuwlaag.
Soort voeding
Insectivoor
Algemene Informatie
Gedrag
Het rotskoninkje is een slechte vlieger, vliegt zelden meer dan 2 m van de grond of over afstanden van meer dan 30 m. Het hopt en rent het liefst met opvallende dobbelstenen en vleugeltikken. Zijn roep bestaat uit drie hoge tonen en paren soms duet. Paren onderhouden het hele jaar door territorium en werken samen om een groot afgesloten nest met een toegangstunnel te bouwen. Het nest is bekleed met veren, vaak van andere vogelsoorten. Guthrie-Smith vond in de jaren dertig van de vorige eeuw 791 veren terug uit één nest, de meeste van weka, maar ook van enkele kiwi, kakapo, kea en kereru. (Steenkoninkjes zijn zulke ijverige verzamelaars van veren dat hun nesten zijn gecontroleerd op kakapo-veren, om te bepalen of die bedreigde papegaaien zich in het gebied bevinden.) Ongeveer drie eieren worden in het late voorjaar gelegd en gedurende drie weken geïncubeerd. Kuikens hebben ongeveer 24 dagen nodig om te vluchten en worden minimaal 4 weken gevoerd. Steenkoninkjes eten meestal ongewervelde dieren op de grond, maar nemen soms bessen en zaden en zelfs nectar van vlasbloemen.
Distributie Gebied
Het leefgebied van de rotswinterkoning ligt in de alpiene gordel van bergketens van het Zuidereiland, meestal tussen de 1200 en 2400 m boven de zeespiegel. De vogel foerageert op insecten in rotsig terrein tussen de stenen.
Soort Status
Uit fossielen blijkt dat de rotswinterkoning ook op het Noordereiland voorkwam, maar daar is uitgeroeid door geïntroduceerde roofdieren. Hij is de enige overlevende soort uit het geslacht Xenicus. De struikwinterkoning (X. longipes) en stephens-eilandrotswinterkoning (X. lyalli) zijn reeds uitgestorven omdat ze niet of nauwelijks konden vliegen. Ook de rotswinterkoning is een slechte vlieger en daarom kwetsbaar. De grootste bedreiging vormt predatie door de uitheemse hermelijn. Daarnaast krimpt het leefgebied door klimaatverandering. De grootte van de populatie is gekwantificeerd en wordt geschat op 2.500 tot hoogstens 10.000 volwassen individuen. Dit aantal loopt nog steeds terug in een tempo van 40% in een periode van 20 jaar (meer dan 2,5% per jaar). De soort staat om die reden sinds 2016 als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN. Ter bescherming van deze soort zijn er populaties overgebracht naar eilanden met geschikt habitat zonder roofdieren.
Photo By Francesco Veronesi , used under CC-BY-SA-2.0 /Cropped and compressed from original
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Zangvogels Familie
Rotswinterkoningen Genus
Xenicus Species
Rotswinterkoning