Waar komt de grote Mantelmeeuw meestal voor

Deze soort broedt in kustgebieden van het uiterste noordwesten van Rusland, door een groot deel van de kust van Scandinavië, aan de Baltische Zee, tot aan de kusten van Noordwest Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Ierland. Over het noordelijke deel van de Atlantische Oceaan wordt deze meeuw verspreid in IJsland en Zuid-Groenland en aan de Atlantische kusten van Canada en de Verenigde Staten. Hoewel de soort voorheen voornamelijk een niet-broedende bezoeker ten zuiden van Canada in Noord-Amerika was, heeft de soort zich verspreid naar verschillende kolonies in de staten van New England en broedt nu zo ver naar het zuiden als North Carolina. Individuen die in ruigere omgevingen broeden, trekken naar het zuiden en overwinteren aan de noordkust van Europa, van de Oostzee tot het zuiden van Portugal, en regelmatig naar de kust van Florida in Noord-Amerika. Tijdens de winter in de Oostzee blijft de vogel meestal dicht bij de ijsgrens. Ten noorden van de Åland-eilanden bevriest de zee vaak helemaal van Zweden tot Finland, en dan migreert de vogel naar open water. Uitzonderlijk kan de soort zich uitstrekken tot in het zuiden van de Caraïben en voor de kust van Noord-Zuid-Amerika. De grote mantelmeeuw wordt aangetroffen in een verscheidenheid aan kusthabitats, waaronder rotsachtige en zanderige kusten en estuaria, evenals moerasgebieden in het binnenland, zoals meren, vijvers, rivieren, natte velden en heidevelden. Ze worden over het algemeen aangetroffen op zeer korte afstand van grote watermassa's terwijl ze het binnenland in reiken. Tegenwoordig is het een veel voorkomende plek op vuilstortplaatsen, zowel langs kusten als relatief ver landinwaarts. De soort maakt ook uitgebreid gebruik van baggerspecie, die in de staat New Jersey de meest voorkomende broedplaatsen vormen. Het broedt over het algemeen in gebieden die vrij zijn van of grotendeels ontoegankelijk zijn voor landroofdieren, zoals begroeide eilanden, zandduinen, afgevlakte stapels, daken van gebouwen en soms tussen struiken op kweldereilanden. Tijdens de winter reist de grote mantelmeeuw vaak ver de zee op om zich te voeden.