Waar komt de zwartvoetalbatros meestal voor

De zwartvoetalbatros, samen met de laysanalbatros en de zeldzame kortstaartalbatros, zijn de drie soorten albatrossen die op het noordelijk halfrond voorkomen, in tegenstelling tot de rest van de familie die zich uitstrekken van de evenaar in het zuiden. Er zijn minstens 12 bekende broedlocaties, maar 97,5% van de totale populatie wordt koloniaal aangetroffen op de geïsoleerde noordwestelijke Hawaiiaanse eilanden, van Kure Atoll tot Kaula Island (zoals Laysan, Midway en de French Frigate Shoals). Kleine populaties zijn te vinden op de Japanse eilanden Tori Shima, Bonin en Senkaku, en voor de Mexicaanse kust, voornamelijk op Isla Guadalupe. Ze zijn uitgeroeid van de Iwo Jima, Agrihan, Taongi Atoll, Marcus Island, Wake Island en Johnston Island. Hun verspreidingsgebied op zee varieert tijdens de seizoenen (ze dwalen verder af van de broedeilanden als de kuikens ouder zijn of als ze geen kuikens hebben), maar ze maken gebruik van grote delen van de Noordelijke Stille Oceaan en voeden zich van Alaska tot Californië en Japan; ze geven echter de voorkeur aan de noordoostelijke Stille Oceaan. Ze overlappen in grote mate in broed- en voedingsgebied met de andere twee soorten noordelijke albatrossen, hoewel de andere twee zich verder naar het noorden in de Beringzee zullen uitstrekken dan de Zwartvoet. Ze zijn af en toe waargenomen op het zuidelijk halfrond.