Zuidelijke Hoornraaf
Een soort van Bucorvus Wetenschappelijke naam : Bucorvus leadbeateri Genus : Bucorvus
Zuidelijke Hoornraaf, Een soort van Bucorvus
Botanische naam: Bucorvus leadbeateri
Genus: Bucorvus
Photo By Francesco Veronesi , used under CC-BY-SA-2.0 /Cropped and compressed from original 
Beschrijvingen
De zuidelijke hoornraaf heeft een lichaamslengte van 100 cm en in vlucht een spanwijdte van bijna twee meter. De vogel is diepzwart van kleur. De handpennen van de vleugels zijn echter wit. Als de vogel niet vliegt is dit nauwelijks te zien omdat de vleugeldekveren zwart zijn. Alleen in vlucht worden de witte slagpennen plotseling zichtbaar. Er is weinig verschil tussen de seksen. Net als bij neushoornvogels hebben de vogels een naakte huid rond het oog en een onbevederde keelzak. Bij zowel mannetjes als vrouwtjes is deze keelzak overwegend rood, bij onvolwassen vogels is die grauwbruin. Vrouwtjes zijn gemiddeld wat kleiner en hebben een minder duidelijke "hoorn" op de bovensnavel dan het mannetje. 
Grootte
1 m
Kleuren
Zwart
Rood
Wit
Oranje
Levensverwachting
45 jaar
Voedingsgewoonten
Zuidelijke neushoornvogels zijn te vinden van Noord-Namibië en Angola tot Noord-Zuid-Afrika en Zuid-Zimbabwe tot Burundi en Kenia. Ze hebben een savannehabitat nodig met grote bomen om te nestelen en dicht maar kort gras om te foerageren. De zuidelijke neushoornvogel is een kwetsbare soort, voornamelijk beperkt tot nationale reservaten en nationale parken. Ze leven in groepen van 5 tot 10 individuen, waaronder volwassenen en jongeren. Vaak zijn naburige groepen bezig met luchtactiviteiten. Ze foerageren op de grond, waar ze zich voeden met reptielen, kikkers, slakken, insecten en zoogdieren tot de grootte van hazen. Zuidelijke neushoornvogels drinken zeer zelden: hun bereik is aan de westkant beperkt door het gebrek aan bomen om nesten te bouwen. Zuidelijke neushoornvogelgroepen zijn zeer vocaal: contact wordt gemaakt door oproepen in koor die meestal te horen zijn op afstanden tot 3 kilometer (1,86 mijl). De oproepen stellen elke groep in staat zijn territoria te behouden, die zelfs in de beste habitat 100 vierkante kilometer (40 vierkante mijl) groot moeten zijn.
Habitat
Zuidelijke neushoornvogels zijn te vinden van Noord-Namibië en Angola tot Noord-Zuid-Afrika en Zuid-Zimbabwe tot Burundi en Kenia. Ze hebben een savannehabitat nodig met grote bomen om te nestelen en dicht maar kort gras om te foerageren. De zuidelijke neushoornvogel is een kwetsbare soort, voornamelijk beperkt tot nationale reservaten en nationale parken. Ze leven in groepen van 5 tot 10 individuen, waaronder volwassenen en jongeren. Vaak zijn naburige groepen bezig met luchtactiviteiten. Ze foerageren op de grond, waar ze zich voeden met reptielen, kikkers, slakken, insecten en zoogdieren tot de grootte van hazen. Zuidelijke neushoornvogels drinken zeer zelden: hun bereik is aan de westkant beperkt door het gebrek aan bomen om nesten te bouwen. Zuidelijke neushoornvogelgroepen zijn zeer vocaal: contact wordt gemaakt door oproepen in koor die meestal te horen zijn op afstanden tot 3 kilometer (1,86 mijl). De oproepen stellen elke groep in staat zijn territoria te behouden, die zelfs in de beste habitat 100 vierkante kilometer (40 vierkante mijl) groot moeten zijn.
Soort voeding
Omnivoor
Mensen Vragen Vaak
Algemene Informatie
Gedrag
Zuidelijke hoornraven leven in groepen van twee tot acht vogels. Eén paar uit de groep broedt en de rest helpt bij het verdedigen van het territorium. Er wordt genesteld in boomholten of in rotsspleten. Het legsel bestaat meestal uit twee eieren waaruit vaak maar één jong met succes wordt grootgebracht. De voortplantingssnelheid is zeer laag. Uit een Zuid-Afrikaanse studie bleek dat een groep maar eens in de negen jaar met succes één jong grootbracht.
Distributie Gebied
Het verspreidingsgebied van de zuidelijke hoornraaf sluit in het zuidoosten van Oeganda en het noodwesten van Kenia aan bij dat van de noordelijke hoornraaf. Verder komt de zuidelijke hoornraaf voor in Angola, Botswana, Boeroendi, Congo-Kinshasa, Malawi, Mozambique, Namibië, Rwanda, Zuid-Afrika, Swaziland, Tanzania, Zambia en Zimbabwe. Het leefgebied bestaat uit savanne, droge, open bosgebieden en aangrenzende droge graslanden tot een hoogte van 3.000 m boven de zeespiegel in Oost-Afrika.
Soort Status
De zuidelijke hoornraaf heeft te lijden onder verlies aan leefgebied vooral door het verdwijnen van geschikte nestgelegenheid. Hoge bomen worden gekapt om plaats te maken voor weidegronden of landbouw of gaan door branden verloren of worden vernietigd door savanneolifanten (Loxodonta africana). Hoewel de vogel vroeger als heilig en/of nuttig werd beschouwd, worden deze noties anno 2010 minder gekoesterd. De vogel wordt als hinderlijk beschouwd omdat hij soms ruiten vernielt waarin hij zijn spiegelbeeld als indringer te lijf gaat. Vogels worden gedood omdat dit de droogte zou verdrijven en vogels vliegen zich dood tegen hoogspanningskabels. Het veiligst is de vogel nog in natuurparken. Daarom is in 2010 de zuidelijke hoornraaf als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN gezet.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Bucerotiformes Familie
Hoornraven Genus
Bucorvus Species
Zuidelijke Hoornraaf 
AI-ornitholoog in uw broekzak
Scan de QR-code om te downloaden
