Breedvleugelbuizerd

33-48 cm (13-19 in)

Breedvleugelige haviken zijn carnivoren. Het soort voedsel dat ze eten hangt af van de tijd van het jaar. Tijdens de zomer of het nestseizoen eten de ouders en uiteindelijk hun kuikens kleine zoogdieren, zoals eekhoorns, spitsmuizen en woelmuizen, kikkers, hagedissen en soms zelfs andere broedvogels zoals kardinalen,. In de winter is waargenomen dat ze zich voeden met insecten, kikkers, slangen, krabben en enkele kleine zoogdieren. Om hun prooi te vangen, kijken haviken met brede vleugels vanaf lage takken, verstopt in het gebladerte, totdat een doelwit wordt opgemerkt. Vanaf hun slaapplaats doen ze een korte, snelle glijbaan om de prooi te vangen. Ze besteden speciale aandacht aan het bereiden van hun voedsel voor consumptie, het villen van kikkers en slangen en het plukken van de veren van prooivogels. De meeste kleine zoogdieren worden echter in hun geheel gegeten. Ze drinken zelden water en kunnen alleen overleven met het water dat in hun prooi aanwezig is.

Breedvleugelige haviken hebben een breed assortiment in Noord-Amerika en Zuid-Amerika, van Zuid-Canada tot Zuid-Brazilië. Hun broedgebied ligt in de noordelijke en oostelijke delen van Noord-Amerika en sommige migreren in de winter naar Florida, Zuid-Mexico en Noord-Zuid-Amerika. Vijf ondersoorten zijn endemisch in het Caribisch gebied en migreren niet. Die ondersoorten die wel migreren, vliegen in koppels van meer dan 40 tot enkele duizenden op hoogten van 550 tot 1.300 m (1.800 tot 4.270 ft). Ze vliegen met behulp van thermiek om ze te vervoeren tijdens hun reis van 3.000–6.000 km (1.900–3.700 mijl). Herfstmigratie duurt 70 dagen, aangezien vogels ongeveer 100 km (62 mijl) per dag migreren van Noord-Amerika, door Midden-Amerika naar Zuid-Amerika zonder zout water over te steken. De enorme kuddes stijgende breedvleugelige haviken worden ketels genoemd en zijn kenmerkend voor veel havikmigratiespektakels in Noord-Amerika, zoals bij Hawk Cliff in Ontario, Hawk Ridge in Minnesota, Hawk Mountain in Pennsylvania en de River of Raptors in Veracruz. Breedvleugelige haviken blijven in gebieden tot een hoogte van ongeveer 2000 m (6600 ft). Ze broeden in loofbossen die goed zijn voor nestelen en foerageren voornamelijk in wetlands en weiden. Hoewel sommige vogels zich hebben geacclimatiseerd om in de buurt van mensen te leven, vermijden zelfs die vogels menselijke nederzettingen en interacties. In de winter zoeken de migrerende ondersoorten van de haviken vergelijkbare omstandigheden als hun overwinterende huis, dus vestigen ze zich in loof- en gemengde bossen. Hoewel het in sommige gebieden afneemt vanwege de versnippering van bossen, is het aantal relatief stabiel en wordt het op de rode lijst van de IUCN als minst zorgwekkend beoordeeld.