Is de amerikaanse Zwarte Eend gevaar?

Sinds 1988 wordt de Amerikaanse zwarte eend als minst bezorgd beoordeeld op de IUCN Red List of Endangered Species. Dit komt doordat het verspreidingsgebied van deze soort extreem groot is, wat niet dichtbij de drempel van kwetsbare soorten ligt. Bovendien is de totale populatie groot, en hoewel ze afneemt, neemt ze niet snel genoeg af om de soort kwetsbaar te maken. Het wordt al lang gewaardeerd als een jachtvogel, omdat hij extreem op zijn hoede is en snel vliegt. Verlies van habitats door drainage, opvulling van wetlands door verstedelijking, opwarming van de aarde en stijgende zeespiegel zijn belangrijke redenen voor de afnemende bevolking. Sommige natuurbeschermers beschouwen hybridisatie en concurrentie met de wilde eend als een extra bron van zorg als deze achteruitgang aanhoudt. Hybridisatie zelf is geen groot probleem; natuurlijke selectie zorgt ervoor dat de best aangepaste individuen de meeste nakomelingen krijgen. De verminderde levensvatbaarheid van vrouwelijke hybriden zorgt er echter voor dat sommige broedsels op de lange termijn mislukken als gevolg van de dood van de nakomelingen voordat ze zichzelf voortplanten. Hoewel dit geen probleem is bij de overvloedige wilde eend, kan het de populatie van de Amerikaanse zwarte eenden extra belasten. Recent onderzoek uitgevoerd voor de Delta Waterfowl Foundation suggereert dat hybriden het resultaat zijn van gedwongen copulaties en geen normale koppelingskeuze door zwarte hennen. De Amerikaanse Fish and Wildlife Service is in veel gebieden doorgegaan met het kopen en beheren van leefgebieden ter ondersteuning van de trek-, overwinterings- en broedpopulaties van de Amerikaanse zwarte eend. Bovendien heeft de Montezuma National Wildlife Refuge meer dan 1.000 hectare wetlands gekocht en hersteld om tijdens de herfstmigratie een tussenstop te bieden aan meer dan 10.000 Amerikaanse zwarte eenden. Ook heeft de Atlantic Coast Joint Venture het leefgebied van de Amerikaanse zwarte eend beschermd door middel van habitatherstel en landverwervingsprojecten, meestal in hun overwinterings- en broedgebieden. In 2003 werd een Boreal Forest Conservation Framework aangenomen door natuurbeschermingsorganisaties, industrieën en First Nations om de Canadese boreale bossen te beschermen, waaronder het oostelijke Canadese broedgebied van de Amerikaanse zwarte eend.