Waar leeft de gevlekte Bosuil ?

Gevlekte uilen komen voor in een verscheidenheid aan hardhout- en naaldboshabitats, hoewel de soort de voorkeur geeft aan gesloten bladerdak, ongelijke oude, laat opeenvolgende en oudgroeiende bossen. De Mexicaanse ondersoort kan ook gebruik maken van chaparral- en pinyon-bossen, inclusief gebieden in diepe, steile canyons met weinig luifelbedekking. De Californische ondersoort gebruikt ongerepte, complexe vroege serale bossen die door wildvuur zijn gecreëerd om te foerageren, en meer zwaar vuur in een territorium verhoogt de reproductie. Grote bomen lijken de voorkeur te hebben voor nest- en rusthabitats voor alle drie de ondersoorten, en over het algemeen wordt gezocht naar een bedekking van meer dan 40% (vaak meer dan 70%). Aanzienlijke hoge struikbedekking is een gemeenschappelijk kenmerk van de habitat van de gevlekte uil. Gevlekte uilen zijn te vinden op een hoogte van 70–6.600 voet (21–2.012 m) voor de noordelijke ondersoorten, op 1.000–8.500 voet (300–2.590 m) voor de Californische ondersoorten, en nogal hoger (6.000–8.500 voet (1.800– 2.600 m)) voor de Mexicaanse gevlekte uil. Alle ondersoorten lijken de nabijheid van waterbronnen te waarderen.