Is de dwergplevier echt in gevaar?

De dwergplevier wordt wereldwijd bedreigd en bedreigd; het is ongebruikelijk en plaatselijk binnen zijn verspreidingsgebied, en is door de Verenigde Staten vermeld als "bedreigd" in het gebied van de Grote Meren en "bedreigd" in de rest van zijn broedgebied. Hoewel het federaal wordt bedreigd, is de dwergplevier vermeld als bedreigde staat in Illinois, Indiana, Iowa, Maine, Michigan, Minnesota, Nebraska, New Hampshire, New York, New Jersey, Ohio, Pennsylvania en Wisconsin. De Parker River Refuge op Plum Island, Massachusetts, is een nationaal netwerk van landen en rivieren dat zich toelegt op de veiligheid van de inheemse flora en fauna en in het bijzonder de dwergplevier. Door de Piper te beschermen met volledige strandafsluitingen, heeft de Refuge nu "de op een na grootste populatie plevieren op de North Shore". In het oosten van Canada komt de dwergplevier alleen voor op kuststranden. In 1985 werd het tot bedreigde diersoort verklaard door het Comité voor de status van bedreigde dieren in het wild in Canada. Een grote populatie in Ontario is volledig verdwenen. In 2008 werden echter nesten van dwergplevier gevonden op Wasaga Beach en nabij Sauble Beach, Ontario, langs de oevers van de Grote Meren in Ontario. Er is ook enig bewijs van nesting op andere locaties in Ontario, waaronder Port Elgin, Ontario in 2014. In de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw werd de dwergplevier gebruikt voor zijn veren, net als veel andere vogels in die tijd, als versiering. voor dameshoeden. Deze versieringen, pluimen genaamd, werden een symbool van de high society, vooral die van grotere zeldzame vogels. Deze praktijk leidde tot de aanvankelijke daling van de bevolking. De Migratory Bird Treaty Act van 1918 hielp de bevolking zich in de jaren dertig te herstellen. De tweede afname van de populatie en het verspreidingsgebied van de dwergplevier wordt toegeschreven aan de toegenomen ontwikkeling, inspanningen voor kustlijnstabilisatie, verlies van leefgebied en menselijke activiteit in de buurt van broedplaatsen in de decennia na de Tweede Wereldoorlog. De bevolking van de Grote Meren kromp uiteindelijk tot slechts ongeveer twee dozijn. Op de zandbanken van de Missouri-rivier varieerde het aantal broedende individuen, waarbij de populatie van 2012 tot 2017 toenam na een belangrijke gebeurtenis voor het creëren van habitats. Kritieke nesthabitats worden nu beschermd om de populatie tijdens het broedseizoen te helpen. Sinds de start van de beschermingsprogramma's zijn de populaties aanzienlijk toegenomen, maar de soort blijft in groot gevaar. Huidige instandhoudingsstrategieën omvatten identificatie en behoud van bekende broedplaatsen; publieke educatie; het beperken of voorkomen van verkeer van voetgangers en / of terreinvoertuigen (ORV) nabij nesten en uitgekomen kuikens; beperking van predatie van vrij rondlopende katten, honden en andere huisdieren op broedparen, eieren en kuikens; en het verwijderen van vossen, wasberen, stinkdieren en andere roofdieren. In kustgebieden zoals Plymouth, Cape Cod, Long Island, Sandy Hook, Cape Henlopen State Park in Delaware, North Manitou Island in Lake Michigan, en meest recent, Cape Hatteras National Seashore aan de Outer Banks van North Carolina, toegang tot het strand voor voetgangers en ORV's zijn beperkt gebleven om dwergplevieren en hun kuikens te beschermen in kritieke tijden van het broedseizoen. Diverse milieuorganisaties zijn betrokken bij het ondersteunen van herstelinspanningen. De Goldenrod Foundation [1] heeft in 2010 en 2015 tevergeefs een rechtszaak aangespannen tegen de stad Plymouth om de toegang van offroad-voertuigen tot broedhabitat te beperken. In 2019 nestelde het eerste gedocumenteerde paar piping-plevieren in Chicago zich op Montrose Beach. Drie kuikens kwamen uit in juli en werden de eerste in Cook County in 60 jaar. Bedreigingen voor het nest en de kuikens waren onder meer een gepland muziekfestival in augustus. In juli 2019 annuleerde muziekfestival Mamby het evenement. Het paar dat in 2019 werd gespot, keerde in 2020 terug naar het gebied, met het eerste kuiken dat in juni 2020 uitkwam.