Waar leeft de steppearend ?

De steppenarend broedt meestal in open, droog land, binnen de karakteristieke habitat waarnaar hij is vernoemd: de steppe zowel in het hoogland als in het laagland. In Kazachstan is bekend dat het over het algemeen voorkomt in drogere delen van de steppe dan sommige andere roofvogels zoals kiekendieven. Deze soort vermijdt over het algemeen het gebruik van landbouwgrond zoals akkerbouw en de meeste andere door mensen gefragmenteerde gebieden, maar ze kunnen enigszins tolerant zijn ten opzichte van nestelen in de buurt van wegen. Bijbehorende habitats worden bezocht tijdens het fokken, zoals vlakke vlaktes, dor grasland, halfwoestijn en zelfs woestijnrand. De meeste leden van de soort broeden op lagere niveaus, maar zullen grotendeels in het oostelijke deel van het verspreidingsgebied ook nestelen in slecht begroeide droge rotsachtige hellingen zoals granietmassieven en hooggelegen valleien, hoewel ze over het algemeen echt bergachtige gebieden vermijden. Overwinterende steppenarenden komen vaak veel vaker voor in door mensen gemodificeerde gebieden om gemakkelijk voedsel te krijgen. Deze omvatten stortplaatsen en stortplaatsen voor karkassen, deze worden overal veel gebruikt, van Arabië tot India. Meer natuurlijke habitats die het meest worden gebruikt door overwinterende steppenarenden zijn meestal verschillende wetlands of andere waterwegen waar ze beschikbaar zijn. In de winter zijn vooral savanne en graslanden de overheersende habitat die in Afrika wordt gebruikt, soms ook droog bos. Onderzoek in Botswana wees uit dat overwinterende steppenarenden daar onverschillig leken te staan voor veranderingen in landgebruik door mensen. In Zambia en Malawi werd ontdekt dat de steppenarend alleen frequent voorkwam in hooggelegen plateaus van 370 tot 2400 m (1210 tot 7870 ft) meter boven zeeniveau. Het gebruik van plateaus was ook frequent in Zimbabwe, vaak waar open savannebossen van Acacia staan, evenals het gebruik van gecultiveerde gebieden zoals tarwe-stoppelvelden door adelaars. Iraakse overwinterende steppenarenden gebruikten vaak stortplaatsen, woestijnen en semi-aride gebieden, met meer steppe, ander grasland en berghellingen die in de winter in Noord-Irak werden gebruikt. In Armenië komen steppenarenden kennelijk veel voor in oude velden en boomgaarden. In Zuid-Azië gebruiken ze meestal open land en bezoeken ze vaak grote meren en andere wetlands in de buurt van droge gebieden, maar ze accepteren misschien, of geven zelfs de voorkeur aan, zwaarder beboste gebieden (de eerste records van het schiereiland Maleisië lijken echter afkomstig te zijn van open gebieden die zijn ontstaan door ontbossing). Hoewel het gewoonlijk een kweker van laagland is, is het bekend dat het op hoogtes tot 2300 m (7500 ft) en plaatselijk tot 3000 m (9800 ft) in de bergen leeft, maar bij doortocht kan het soms zelfs tot meer dan 4500 m (14.800 ft) voorkomen. tot 7.925 m (26.001 ft), zoals werd vermeld op de Mount Everest. In vergelijking met andere Palearctische migrerende adelaars, lijkt de steppearend misschien iets toleranter te zijn ten opzichte van een breder scala aan klimatologische omstandigheden, waaronder tamelijk vochtige omstandigheden in India, op voorwaarde dat er in zijn levensonderhoud kan worden voorzien, evenals tot 50 cm (20 inch) sneeuwbedekking in Kazachstan (leeft van stedelijk ongedierte).