Waar komt de rosse Ruigpootbuizerd meestal voor

De voorkeurshabitat voor ijzerhoudende haviken zijn de droge en semi-aride graslanden van Noord-Amerika. Het landschap is open, vlak of glooiende prairies; uitlopers of middelhoge plateaus die grotendeels verstoken zijn van bomen; en gecultiveerde shelterbelts of oevergangen. Rotstekeningen, ondiepe canyons en geulen kunnen sommige habitats kenmerken. Deze haviken vermijden grote hoogten, bosinterieurs, smalle kloven en kliffen. Tijdens het broedseizoen gaat de voorkeur uit naar graslanden, alsem en ander dor struikgewas. Nesten vindt plaats in de open gebieden of in bomen, waaronder cottonwoods, wilgen en moeraseiken langs waterwegen. Tijdens de kweekperiode worden bebouwde velden en gemodificeerde graslanden vermeden. De dichtheid van ijzerhoudende haviken in graslanden neemt af in een omgekeerde relatie met de mate van bebouwing van de graslanden. Er zijn echter hoge dichtheden gemeld in gebieden waar bijna 80% van het grasland werd bebouwd. De winterhabitat is vergelijkbaar met die in de zomer. Bewerkte arealen worden echter niet per se vermeden, vooral niet als de gewassen na de oogst niet worden ondergeploegd. De staande stoppels vormen een habitat voor de prooibasis van kleine zoogdieren die ijzerhoudende en andere haviken nodig hebben. Een vereiste van het leefgebied zijn zitstokken zoals palen, eenzame bomen, afrasteringspalen, heuvels, rotspartijen of grote rotsblokken. IJzerhoudende haviken nestelen in bomen als ze beschikbaar zijn, inclusief oeverstroken, maar de aanwezigheid van water lijkt voor hen niet kritiek te zijn. De ijzerhoudende havik behoudt minimale afstanden tot andere nestelende roofvogels, maar zal dichterbij nestelen dan nodig is, wat suggereert dat de afstand niet vaststaat. De 'dichtstbijzijnde buur'-afstand varieerde van minder dan 1,6 km tot maar liefst 6,4 km met een gemiddelde van 3,2 km. Nesten die uitkijken op verschillende jachtgebieden worden veel dichter getolereerd dan nesten die uitkijken op hetzelfde jachtgebied. De minimumafstand tussen nesten is waarschijnlijk ongeveer een halve mijl in dichtbevolkte gebieden. Nestdichtheden in verschillende onderzoeken varieerden van één paar per 10 tot 6345 km (4 tot 2450 vierkante mijl). In Alberta was er op één studieplek een stabiele dichtheid van gemiddeld één paar per 10 km (4 vierkante mijl), met een kleine afwijking van dit gemiddelde. In Idaho was het gemiddelde thuisbereik voor vier paar ijzerhoudende haviken in het Snake River-gebied iets meer dan 5,2 km (2 vierkante mijl).